Jak radzimy sobie gdy umiera bliska osoba ?

Witam Was !
Mam do Was pytania dotyczące tego tematu. Pamiętacie historię o Wojtku i Karolinie .Pewnego razu Karolina zachorowała i 7 . 04 zmarła . Pytanie nr 1 dlaczego Wojtek 15 kwietnia poszedł do pana profesora i prosił o zwolnienie na pogrzeb a profesor się zgodził . Jeśli chodzi o to jak Wojtek sobie radził później po odejściu do Pana Boga Karoliny to tu trzeba podkreślić że dziwne bo było mu bardzo smutno . Pytanie nr 2 . Czemu Wojtek płakał ?
Koledzy go potem pocieszali a on dalej ryczał . To albo się dokucza albo płacze za zmarłą dziewczyną. Po co szedł do pana profesora i do księdza proboszcza żeby uzyskać zgodę na uroczysty pogrzeb. Bez sensu.
Janek

Drogi Janie Exclamation

Myślę, że śmierć Karoliny, otworzyła oczy Wojtkowi. Dostrzegł, iż była to bardzo sympatyczna dziewczyna i dlatego łzy napłynęły mu do oczu. Było mu bardzo ciężko, bowiem żył ze świadomością, że to przez niego zginęła.

Dziękuję za odpowiedź na moje pytania. Czy to akurat stało się przez niego ? Choroba przyszła nagle . Nikt nie przypuszczał że się tak stanie. To że jej dokuczał gdy żyła to nie oznacza iż musiało się to stać przez niego . Najgorsze jest to iż z miłego chłopaka stał się dla niej niemiły a dopiero po tym smutnym wtorku zaczął żałować tego co robił jej gdy żyła. Przecież ona i tak już tego nie usłyszała to po co takie gadanie : Żałuję , ach bardzo że byłem dla niej taki niemiły .
Jan

Witam wszystkich serdecznie!
Myślę, że jest to smutny i trudny temat. Niestety miałam taką sytuacją kiedy miałam 6 lat zmarła moja babcia mama mojego taty babcia zmarła na raka. Była to dla mnie bardzo smutna i ciężka sytuacja było mi żal babci, że była chora i zmarła.
Było mi też żal taty, że stracił swoją mamę. Podsumowywując temat chciałabym, żeby wszyscy długo żyli i byli zdrowi.

Pozdrawiam cieplutko

Monika

Witam!
Ten temat jest dla mnie trudny ale postaram się odpowidzieć
Rok temu musałem być na dwó pogebach
25 kwie umiał mój wórek Cesław
25 lip Dzidek
i piesy raz widziałem osobą w kumie.
i w wiecorem nie mogłem spać.
Ja sobie radzić mysleć ze kiedyć sie spokami z tąm osobąm.

Drogi Jasiu!

Muszę ci powiedzieć, że ten temat jest dla mnie bardzo ciężki, ale postaram się na nie ci odpowiedzieć. Jasiu ja myśle, że pomimo tego, że pomiędzy Karoliną a Wojtkiem się nie zadobrze układało i mówił jej te straszne żeczy, w głegi duszy ją pewnie bardzo lubił i dla tego chciał poraz ostatni ją pożegnać ,a w sercu bardzo ją przeprosić za wszystko. Powiem ci Jasiu ,że pierwszej cześci twojego smutnego opowiadania Wojtek wyciągnął wnioski i drugi raz tak nie postąpi.